U Generalnom urbanističkom planu Novog Sada iz 1994. godine artikulisan je stav da moderni tj. ravni krovovi ne priliče našem području jer mu nisu karakteristični, kao i da ih je tehnički nemoguće održavati. Time je stvorena mogućnost za masovnu izgradnju kosih krovova na postojećim zgradama, pod izgovorom tradicionalnosti i funkcionalnosti. Nadogradnje u ovom gradu su od tada vodile destrukciji urbanističkog nasleđa modernističke arhitekture koja je nesumnjivo istorijski i kulturološki relevantna, a sa druge strane lišavala je stanare zajedničkih prostora u svojim zgradama, kao što je krovna terasa.

U biblioteci projekta možete pročitati tekst Lazara Kuzmanova o fenomenu nadogradnje zgrada u Novom Sadu.

Štampaj ovu stranicu